Fonksiyonel Antrenman Yapan Bireylerde Rekreasyonel Spor İyi Oluş Düzeylerinin İncelenmesi
Özet Görüntüleme: 164
/ 
PDF İndirme: 67
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10327017Anahtar Kelimeler:
Fonksiyonel antrenman, rekreasyon, spor, iyi oluşÖzet
Fonksiyonel antrenman günlük aktivitelerde ihtiyaç duyduğumuz kuvvet, esneklik ve koordinasyonu kazanabilmemiz için yaptığımız bir antrenman çeşitlidir. Rekreasyon amacıyla spor yapan bireylerde sosyalleşme, bedenen ve ruhen tam iyilik hali, motivasyon artışı gibi olumlu etkiler gözlenmiştir. Bu çalışmanın amacı fonksiyonel antrenman yapan bireylerin rekreasyonel spor iyi oluş düzeylerinin farklı değişkenler üzerinden incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini 62 kadın ve 52 erkek olmak üzere toplamda 114 aktif Fonksiyonel antrenman yapan birey oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak ise Rekreasyonel Spor İyi Oluş Ölçeği (RSİOÖ) kullanılmıştır. Bireylere demografik özellik olarak cinsiyet, yaş, boy, kilo, aylık gelir ve spor geçmişi sorulmuştur. Veriler analiz edilmeden önce normallik testi yapılmış ve normal dağılım göstermediği tespit edilmiştir. Normal dağılmayan verilerde nonparametrik testler olan Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre cinsiyet, yaş, boy, kilo gibi değişkenlerde istatistiksel olarak anlamlı bir fark elde edilemezken, spor geçmişi ve aylık gelir düzeyi değişkenlerinin bazı alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlılık test edilmiştir. Spor geçmişi değişkenine bakıldığında, Aile ilişkisi geliştirme (AİG) alt boyutundaki bu anlamlılık bireyin spor yılının artmasıyla aile ilişkilerinin de aynı oranda artarak geliştiğini göstermektedir. Bireylerin aylık gelir değişkeninde ise aile ilişkisi geliştirme ve Pozitif duygu (PD) alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlılık bulunmuştur. Bu doğrultuda aylık geliri olan bireylerin aile ilişkisi geliştirme ve pozitif duygu durumunun olumlu etkilendiğini söyleyebiliriz.
Referanslar
Başar, S. (2018). Düzenli egzersizin depresyon, mutluluk ve psikolojik iyi oluş üzerine etkisi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 25-34.
Başoğlu, M. A. (2019). Edirne il merkezinde 15-49 yaş grubu kadınların siberkondrinin sürekli kaygı ve psikolojik iyi oluş ile ilişkisinin incelenmesi.
Boyle, M. (2010). Advances İn Functional Training: Training Techniques For Coaches, Personal Trainers And Athletes. Bookbaby.
Bruno, A., Quattrone, D., Scimeca, G., Cicciarelli, C., Romeo, V. M., Pandolfo, G. and Muscatello, M. R. A. (2014). Unraveling exercise addiction: the role of narcissism and self-esteem. Journal of Addiction, 2014.
Demir, G. T., Namlı, S., Hazar, Z., Türkeli, A., & Cicioğlu, H. İ. (2018). Bireysel ve takım sporcularının karar verme stilleri ve mental iyi oluş düzeyleri. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(1), 176-191.
Gümüşay, M., Koç, M. C. & Turhan, M. (2023). Kick Boks sporcularının rekreasyonel spor iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. International Sport Science Student Studies Journal, 5(1), 46-59.
Güngörmüş H.A., Yenel F., Gürbüz B. (2014). Examination of Recreational Motives of Individuals: Demographic Differences. International Journal of Human Science, 11(1), 373-386
Güvenç, A. (2021). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin psikolojik iyi oluş düzeyleri ile olumlu düşünme beceri düzeyleri arasındaki ilişki (Master's thesis, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi).
Haddock, C. K., Poston, W. S., Heinrich, K. M., Jahnke, S. A., ve Jitnarin, N. (2016). The Benefits Of High-İntensity Functional Training Fitness Programs For Military Personnel. Military Medicine, 757(11-12), E1508-E1514.
Ilgın, F. (2023). Su sporları yapan ve yapmayan bireylerin öznel iyi oluş ve öfke ifade tarzlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi.
Kılbaş, S. (2005). Rekreasyon boş zamanları değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
Koç, M. C. (2022). Rekreasyonel spor iyi oluş ölçeği (rsioö) türkçe versiyonu: geçerlik ve güvenirlik Çalışması. Journal of Recreation and Tourism Research, 9(4), 86-97.
Kumartaşlı, M., & Atabaş, E. (2015). Spor merkezi fitness salonunu kullanan bireylerin beklentilerinin değerlendirilmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 2(Special Issue 1), 898-904.
Lee, I. M., Shiroma, E. J., Lobelo, F., Puska, P., Blair, S. N., Katzmarzyk, P. T. and Lancet Physical Activity Series Working Group. (2012). Effect of physical inactivity on major non-communicable diseases worldwide: an analysis of burden of disease and life expectancy. The lancet, 380(9838), 219-229.
Özden, K. (2014). Üniversite öğrencilerinde psikolojik iyi oluşun psikososyal yordayıcılarının sosyal bilişsel kariyer kuramı açısından incelenmesi (Master's thesis, İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Rhodes R.E., Dean R.N. (2009). Understanding physical inactivity: Prediction of four sedentary leisure behaviors. Leisure Sciences, 31(2): 124-135.
Sevil, T. (2012). Boş zaman ve rekreasyon: kavram ve özellikler, boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Sezgin, Y., & Yıldızhan, Y. Ç. (2023). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin öznel iyi oluş ve duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 21(2), 1-18.
Şahin, M., Civan, A. H., & Köktaş, E. (2023). Kadınlarda 8 haftalık fonksiyonel antrenman programının fiziksel uygunluk parametreleri üzerine etkisinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(1), 23-31.
Thompson, W. R., Gordon, N. F. and Pescatello, L. S. (2009). ACSM’s guidelines for exercise testing and prescription: Hubsta Ltd 2-5.
Ulaş, T. (2022). Spor yapan bireylerin psikolojik iyi oluş düzeyleri ile zihinsel dayanıklılık düzeyleri arasındaki ilişki (Master's thesis, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi).
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Uluslararası Holistik Sağlık, Spor ve Rekreasyon Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
