Rekreatif Etkinliklere Katılan Gençlerin Farklı Değişkenlere Göre Beden Eğitimi Derslerine Olan Tutumlarının İncelenmesi


Özet Görüntüleme: 121 / PDF İndirme: 41

Yazarlar

  • Ercan ŞİRİN Kütahya Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10338438

Anahtar Kelimeler:

Beden eğitimi, rekreasyon, tutum, eğitim, aktif yaşam

Özet

Çalışmamızda gençlik ve spor faaliyetlerine rekreatif olarak katılan gençlerin beden eğitimi derslerine olan tutumlarınının incelenmesi amaçlanmıştır. Nicel araştırma modellerinden genel tarama araştırmaları kapsamında ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evreni lise seviyesindeki gençleri oluşturmaktadır. Örneklem grubunu ise Kütahya ilindeki liselerde okuyan 276 kadın, 298 erkek olmak üzere toplam 574 lise öğrencisi katılmıştır. Öğrencilerin 171’i meslek lisesinde, 168’i anadolu lisesnde 235’i ise güzel sanatlar lisesinde okumaktadır. Örneklem grubu gelişigüzel (rastgele) seçim tekniği kullanılarak belirlenmiştir. Çalışmada 7 maddeden oluşan kişisel bilgi formu ve Kır (2012) tarafından geliştirilen ikinci kademe öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutum ölçeği kullanılmıştır. Ölçek 20 maddeden oluşan, 5’li likert tipi bir ölçektir. Ölçeğin toplam güvenilirlik (Cronbach Alfa) değeri 0,871 olarak bulunmuştur. Değerlendirmeler toplam değerler üzerinden yapılmıştır. Elde edilen verilere normallik testi uygulanmış, çarpıklık ve basıklık değerleri -3 ile + 3 arasında olduğu için normallik varsayımını sağladığı kabul edilmiştir. Bu bağlamda hipotez analizleri için Bağımsız örneklemler t testi, tek yönlü varyans analizi ve welch testi sonuçları değerlendirilmiştir. Rekreatif faaliyetlere katılan bireylerin cinsiyet değişkenine göre beden eğitimi ve spor derslerine olan tutumları karşılaştırıldığında erkeklerin kadınlara oranla daha olumlu bir tutma sahip olduğu, yaş değişkenine göre istatistiksel yönden anlamlı bir fark olduğu ve gençlerin okullardaki beden eğitimi ve spor derslerine olan tutumlarının ortalama düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, okul türü değişkenine göre meslek lisesi öğrencilerinin diğer öğrencilere göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Referanslar

Akandere, M., Özyalvaç, N. T., ve Duman, S. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile akademik başarı motivasyonlarının incelenmesi. (Konya anadolu lisesi örneği). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (24),1-10.

Alp, H., ve Süngü, O. B. (2016). Üniversite öğrencilerinin spora karşı tutumlarına beden eğitimi ve spor dersinin etkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 5(Özel Sayı)

Alpaslan, S. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi öğretmenlerinin sergilediği öğretim davranışlarına ilişkin algıları ve öğrencilerin bu derse karşı geliştirdikleri tutumları. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi.Bolu.

Aracı, H. ve Aracı, Ş. (2014). Spor bilimleri öğretimi. Ankara: Grafiker Matbaacılık.

Avrupa Komisyonu, (2014). Avrupa'da eğitim ve öğretimde okul teriyle mücadele: Stratejiler, politikalar ve önlemler. Eurydice ve Cedefop Raporu. Avrupa Birliği Yayınlar Ofisi.

Başaran, Z. (2016). Alternatif eğitim olarak rekreasyon. Ankara: Gazi Kitabevi.

Başkonuş, T., (2020). Ortaöğretim öğrencilerinin spora yönelik tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi (Kırşehir ili örneği). Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 365-376.

Çelik, Z. ve Pulur, A. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutumları. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayısı, 115-121

Cüceloğlu, D., (1992). İnsan ve davranışı, Remzi Kitabevi, 3. Baskı, İstanbul.

Dalaman, O. (2010). İlköğretim Birinci Kademede Beden Eğitimi Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Gerçekleşme Durumuna İlişkin Öğretmen Görüşleri (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Programı ve Öğretim Bilim Dalı, Konya.

Göksel, A. G. ve Çağdaş C. (2016). Anadolu Lisesi Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi 1(1), 1-9.

Hennig, L. C., Schaefer, L. ve Gleddie, D. (2020). In (di) visable: Inquiring into being ‘othered’as a means to teach social justice in PHETE. Physical Education and Sport Pedagogy, 25(6), 666-680.

Jondeau, E. ve Rockinger, M. (2003). Conditional volatility, skewness and kurtosis existence, persistence, and comovements. Journal of Economic dynamics and Control, 27(10), 1699-1737.

Kağıtçıbaşı, Ç. (2006). Yeni insan ve insanlar (10. baskı). Evrim Yayınevi.

Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon boş zamanları değerlendirme. Ankara. Gazi Kitabevi.

Keskin, N., Öncü, E. ve Küçük Kılıç, S. (2016). Ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutum ve öz-yeterlikleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(1), 93-107.

Kır, R. (2012). İlköğretim 2. kademe öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutum ve davranışları (Kırıkkale ili örneği) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale

Morgan, C. T. (2000). Psikolojiye giriş(Çev. H. Arıcı ve O. Aydın) (14. baskı). Meteksan A.Ş

Petray, C. K. (1989). Organizing physical assessment (grades K-2).Strategies for the elementary physical education specialist JOPERD, 60(6), 57-60.

Sakallı, N. (2001). Sosyal Etkiler (1. baskı). İmge Kitabevi.

Şişko, M. ve Demirhan G. (2002), İlköğretim okulları ve liselerde öğrenim gören kız ve erkek öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23).

Tamer, K. ve Pulur, A. (2001). Beden eğitimi ve sporda öğretim yöntemleri. Ankara. Kozan Ofset.

Taşin, A. ve Demir, C., (2023). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumlarının incelenmesi. Socıal scıences development journal (SSD Journal), 8,(38),73-79.

Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Uslu E, Özlü K. (2022). Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi Ve Spor Dersine Yönelik Tutumları İle Beden Eğitimi Dersindeki Mutluluk Düzeylerinin İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 287- 306.

Wright, J. ve Laverty, J. (2010). Young people, physical activity and transitions, in J. Wright, J. & D. Macdonald (Ed.). Young people, physical activity and the everyda 136-149 London and New York: Routledge.

Yenal, T., Çamlıyer, H. ve Saracaloğlu, A. (1999). İlköğretim İkinci Devre Çocuklarında Beden Eğitimi ve Spor Etkinliklerinin Motor Beceri ve Yetenekler Üzerine Etkisi, Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IV,(3), 15-16.

Zengin, S. (2013). Çocuk ve gençlik merkezlerinde hizmet alan 12-18 yaş arası erkek çocukların beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutum düzeyleri ile benlik saygılarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Sakarya.

İndir

Yayınlanmış

2023-12-18

Nasıl Atıf Yapılır

ŞİRİN, E. (2023). Rekreatif Etkinliklere Katılan Gençlerin Farklı Değişkenlere Göre Beden Eğitimi Derslerine Olan Tutumlarının İncelenmesi. Uluslararası Holistik Sağlık, Spor Ve Rekreasyon Dergisi, 2(2), 75–86. https://doi.org/10.5281/zenodo.10338438